”Sonunda! 99 yılın ardından sona ulaştım! Son iplik de koparken kuzey rüzgarı beni uzaklara sürüklüyor. Hiçliğe karışıyorum. Affedilmek, merhamet ve huzur sunuyor bana… Sona ulaştım…Ve umurumda bile değil…”
Bunlar Grace’nin ölmeden önceki son düşünceleri…
Gelgitlerle dolu bu kitabı okuduktan sonra ben de yazımı sondan başlamak istedim 🙂
Savaş yıllarında,19 yüzyılda yaşanmış; gizemlerle, entrikalarla süslenmiş ve trajik bir aşkla gerilim dozunu canlı tutan bir hikaye…
Son günlerini huzur evinde geçiren 99 yaşındaki Grace anlatıyor bize hikayeyi 🙂
14 yaşında hizmetçi olarak çalışmaya başladığı bu malikanede, ömür boyu unutmuş gibi yapacağı sırlara tanık oluyor.
Bu sırları kendisiyle birlikte mezara götürmek üzereyken, bir yapımcı ziyaretine geliyor ve orada yaşananları filme çekeceğini söyleyip, ondan yardım istiyor.
Böylece Grace geçmişine bir yolculuğa çıkıyor ve sırların bir kısmını açıklığa kavuşuyor.
”Zihninin karanlıklarına gömdüğü anılar çatlaklardan sızmaya başladığında, bütün hayatını kaçarak geçirdiği o hayaletler rahatlatıcı tanıdık geliyor”.
Sürükleyici bir hikaye…
Ama bittiğinde bazı sırların ortaya çıkmaması gerektiğini düşündüren de bir hikaye 🙂
0 Comments