Ateşler

”Peki elde ettin mi

bu hayattan istediklerini yine de ?

Ettim.

Peki ne istemiştin?

Sevilen biri oldum diyebilmek,

sevildiğimi hissedebilmek yeryüzünde…”

Ateşler, Raymond Carver’in şiir, öykü ve denemelerinden oluşan kitabı. Onu en iyi anlatan kitabı da diyebilirim.

Kişiliğini, hayat felsefesini, yaşadığı ve yaşamak zorunda kaldığı hayatının en önemli detaylarını Paris röportajından öğreniyoruz.

Sorulan her soruya çok içten ve samimi cevaplar vermiş.

”Yaşamımda her şeyden çok içmeyi bırakmakla gurur duyuyorum. Ben iyileşmiş bir alkoliğim” diyebilecek kadar dürüst bir adam.

Beni nedense içki içme sebebi çok etkiledi, ”Aşırı miktarda içki içmeye sanırım, hayatta kendim ve yazdıklarım için, karım ve çocuklarım için olmasını istediğim şeylerin asla olmayacaklarını fark ettiğim zaman başladım”.

Kendine zarar vererek okuyucularını yazabileceği çok daha güzel yazılardan mahrum ettiğini de düşünmeden edemedim.

Kitabın en güzel bölümü bence ”Ateşler” adlı deneme. Dönüp dönüp okuyabileceğim, her okuduğumda yeni şeyler öğrenebileceğim bir yazı.

Neden ve nasıl öykü yazdığını, yazarken nelere dikkat ettiğini, nasıl bir dil kullandığını ve konularını nasıl seçtiğini çok güzel anlatmış.

Çocukluğumdan beri öykü türünü çok sevmeme rağmen, bu yazı aşkımın tazelenmesine sebep oldu 🙂

Bu kitabında yer alan öykülerin arasında ise en çok ”Yalan” öyküsü sevdim.

Kısa, net cümlelerle ve daha çok diyaloglardan oluşan diline, ama en çok da bitiş cümlesine bayıldım, ”Yalan söylemek bazı insanların eğlencesidir”.

Yazımın başındaki şiir de Raymond Carver’in ölmeden önce yazdığı son şiir.

Okuyun derim 🙂