Kimlikte Nurşen – Şermin Yaşar
Bu yıl kırk yaşımı tamamlayacağım ve hayatımın neredeyse tamamını kendi ismimden korkarak, kaçarak geçirdim. Çocukluğuma dair hayal meyal hatırladığım, ölünce bile unutacağıma ihtimal vermediğim, artık...
Sevdiğim Öyküler
Most Voted
-
-
Sırça Sözcükler – İNCİ ARAL
Gün çekilirken her şey daha gerçek hale geliyor. Sıradan sözcüklerden gerçek sözcüklere, aklın saydamlığından belirsizliklere, unutkanlıklardan huzursuzluğa, uyuşukluktan aşırılığa geçiyorum. Başına buyruk gölgeme, geride bıraktığım...
-
İlyas – Tolstoy
Ufa’da İlyas isimli bir Başkurt yaşardı. İlyas’a babasından pek bir şey kalmamıştı. Oğlunu evlendirdikten bir yıl sonra ölmüştü adamcağız. O zaman İlyas’ın yedi kısrağı, iki...
-
Unutulmuş düşler – Stefan Zweıg
Denize nazır köşk. Ağaçlarla kaplı sakin yollar, ciğerlere dolan yoğun tuzlu deniz havası, portakal ağaçları arasında gezinen hafif bir meltem, ara sıra sanki itinalı parmakların...
-
Gölgemin gölgesi – Osman Şahin
Çiçekler bütün güçleriyle açmışlar, güneşin tadını haykırıyorlar. Çıldırtıcı kokuları anılarımı uyarıyor. Beni bu denli baştan çıkaran hoş kokular, ufacık arılara neler yapmaz? Çiçek sofrasına dalmış...
-
Apartman – Sabahattin Ali
Sivri damın üzerinde, keskin bir koku dağıtan yaş tahtalara keseri vuruyor, bir taraftan batıya doğru inmeye başlayan güneşi gözlüyordu. Ağustosun sonuna yaklaştıkları için mal sahibi...
-
Naclye’nin yarim kalan aşkı – Nilgün Erdem
Kayaların üstüne denizin karşısına oturmuş, başı ellerinin arasında derin derin düşüncelere dalmıştı yine… Her zaman olduğu gibi, karşı kıyıdan gelen rüzgarlarda memleketinin kokusunu duymaya çalışıyordu....
-
Parasız yatılı – Füruzan
”Sen çıkınca işin bitip gene yürüyerek iner, Mısır Çarşısı’ndaki beğendiğimiz börekçi var ya, kanarya kuşları olan, orda da öğle yemeğimizi yeriz. N’olacak kırk yılda bir...
-
Karanfiller ve domates suyu – Sait Faik
Küçük bir çam ormanı. Vakit sabah. Arı, sinek, kuş sesi. Bir siyah gözlükten görülen yerde ve ağaçlarda güneş parçaları. Sonra uzak, göğün kendi renginden biraz...
-
Korkunç bir gece – Çehov
İvan Petroviç Panihidin sarardı. Lambanın fitilini kıstı, heyecanlı bir sesle anlatmaya başladı… ”1883 yılı Noel gecesi, şimdi rahmetli olan bir arkadaşımın evinde geç vakte kadar...
