Bir koltuğun anıları-3
Rüzgar hüzünlü gözlerle nazlana nazlana batan güneşi seyrediyordu… Sabahtan beri içinde bir sıkıntı vardı. O yüzden varlığını kendine ve etrafına hissettirmeden, günü ağacın kocaman dalları...
Rüzgar hüzünlü gözlerle nazlana nazlana batan güneşi seyrediyordu… Sabahtan beri içinde bir sıkıntı vardı. O yüzden varlığını kendine ve etrafına hissettirmeden, günü ağacın kocaman dalları...
Hüzünle dökülen yaprakların yerde oluşturduğu şekillere bakarken, sessizliği yırtarcasına delen bir iniltiyle irkildi yaşlı ağaç… Kendini unutup, sinirle sallanarak kendi kendine konuşan koltuğa doğru başını...
Kocasını öldürdüğü için bir anne nasıl ve neden ödüllendirilir… www.mikadergi.com