Yeraltından notlar- Dostoyevski
”Hepimiz yaşamla bağını az ya da çok kaybetmiş, kör topal idare eden insanlarız. Hatta yaşamdan öyle kopuğuz ki, gerçek ‘canlı hayat’ bize adeta bir iş,...
Samimi olmak- Dostoyevski, Heine ve Ben :)
Bu sabah Dostoyevski’nin ”Yeraltından notlar”ını okurken, karşıma çıkan şu soru bende tokat etkisi yarattı: ”İnsan kendi kendine karşı tamamıyla samimi olabilir mi?” Derin bir nefes...
Lolita – Vladimir Nabakov
”Seni sevdim. Beş kollu bir canavarım ben, ama seni sevdim. Aşağılıktım, kabaydım, alçaktım, her şeydim, ama seni sevmiştim…” Yüreği kapkaranlık bir geçmişte sıkışıp kalan bir...
Ordinaryüs Profesör Seren Serengil
Beni bilen bilir. Magazinle pek aram yoktur. Ama bulunduğum ortamlarda açılmış olan televizyonlardan, okuduğum bazı gazetelerin eklerinden ve sosyal medya platformunda gözüme sokulan haberlerden dolayı,...
Bir ömür nasıl yaşanır – İlber Ortaylı
”Hayat duygularla çalışılacak ve resmedilecek bir kompozisyon, aynı zamanda mantıkla yazılacak bir rapor gibidir” Eğlenceli ve samimi bir dille yazılmış ve çok güzel tavsiyelerle dolu...
Kayıp- Davıd Konstantın
Kimse fark etmedi. Anlaşılan hiç etmiyorlar. Etseler de yanlış anlıyorlar. Hani ani duraklamalar vardır- bir sessizlik, bir boşluk- ve sonra birisi çıkıp şöyle der: Melaike...
Başka bir ülkede- Davıd Constantıne
”Dünyanın beni unuttuğunu hissedinceye kadar sessizce oturdum” İnsanın yüreğini de, ruhunu da yoran öyküler… Zengin bir dil, ama ritmi ağır ve yoğun. Ele alınan konulardan ziyade, kahramanların iç dünyasında olup bitenleri...
Yazarın yolculuğu – Christoper Vogler
”Yazmak büyülü bir şeydir. En basit yazma eylemi bile telepati sınırına varan, neredeyse doğaüstü bir olaydır” Bu kitap, Joseph Campbell‘in ”Kahramanın sonsuz yolculuğu” kitabını anlama kılavuzu niteliğinde yazılmış:) Ameliyat masasına öykü yatırılmış ve genel anlamda ele alınarak, parçalara bölünmüş. Parçalar arasınaki bağlantılar bol...
Gavur Mahallesi- Mıgırdiç Margosyan
”Biz hamurla yoğrulup, ekmekle büyüdük” İkinci kez okuyorum bu kitabı. 1990’larda okuduğumda beni o kadar da etkilememişti yazılanlar, ama şimdi tam tersi oldu. Sinematografik bir anlatımı var. Sanki yazar...
İlkokula gidiyorum- Osman Şahin
Beş yaşındaydım. Babam, İbrahim ağabeyimi, ilkokula yazdırmıştı. Yazdırırken, öğretmene, “İbrahim’in yanısıra Osman’ı da katıverelim. İki kardeş birlikte gitsinler gelsinler okula. Aynı alfabeden öğrensinler. Evde kalabalık...
