Sizin hiç çatlak ve çılgın bir hocanız oldu mu?
Ama öyle böyle değil, psikopatlık derecesinde bir çılgınlıktan bahsediyorum 🙂
Sizi sonuna kadar zorlayıp, sınırların ötesine kadar sürükleyen ve canınızı acıtmanın ötesinde, her hücrenizi tıka basa nefretle dolduran bir hocadan bahsediyorum 🙁
Bunu da sizi sevdiği için ve sizden bir dahi yaratmak için yaptığını hissettirmemek için elinden geleni yapan bir hoca…
Nereden çıktı şimdi bu sorular dediğinizi duyar gibi oldum…
Ahmet Hakan’ın pazar günkü yazısındaki tavsiyesine uyarak, ”Whılash” filmini seyrettim de ondan 🙂
Küçük yaşlardan itibaren bateri çalmaya başlayan ve ” en iyi” olmayı hedefleyen 19 yaşındaki Andrew ile bütün öğrencilerin korkulu rüyası; acımasız, küfürbaz ve psikopat hocanın çekişmelerini, ölümüne didişmelerini seyrederken kendi lise yıllarımı hatırladım 🙂
Hayatın sadece çalışmaktan ibaret olduğunu ve başarılı olmanın yolu disiplin, disiplin, azim ve hırstan geçtiğini bize sürekli tekrarlayan sıra dışı, çılgın Edebiyat hocam Mladen İvanov karşıma dikildi sanki…
Benim çatlak hocam Terrence Fletcher kadar olmasa da, sınırlarımızı sonuna kadar zorlayarak, bizi iflah olmaz birer hayalperest canavara dönüştürmüştü 🙂
Düşünebiliyor musunuz, komünist sistemin o dar çarkların arasından fırlamış 50-55 yaşlarındaki bu hoca hiçbir şeyden ve hiç kimseden korkmadan o sistemi ve sistemdeki her şeyi eleştirmeyi, tiye alıp mizah malzemesi yapmamızı öğretmişti 🙂
Başımızın derde girmesine rağmen, bunu yapmaya devam etmemiz gerektiğini de…
Üç yıllık lise eğitimimiz boyunca en aş 3-4 kez onunla birlikte okuldan atılmaktan kıl kurtulmuştuk 🙂
25 yıldır Bulgaristan’daki lise arkadaşlarımı görmüyorum, ama haberlerini alıyorum.
Hemen hemen hepimiz çalışmanın dünyadaki en güzel ibadet olduğunu savunuyor ve Sanatla nefes alıyoruz…
Hocamızın sayesinde bugün hala sıra dışı ve çatlak insanlar olduğumuzu istemesek de ele veriyoruz…
Bütün bunları bana hatırlatan ”Whıplash” filmini çok sevdim ben 🙂
Yönetmen Damien Chazelle ( sadece 30 yaşında!) muhteşem bir iş çıkarmış! senaryo ve oyunculuk muhteşem!
Sakin, sakin oturup seyredilecek bir film değil. Ama mutlaka seyredin derim 🙂
Hop oturup, hop kalkacağınıza emin olabilirsiniz 🙂
Ahmet Hakan’a gelince…
”İzledikten sonra bana teşekkür etme ihtiyacı duyacağınızdan adım gibi eminim” diyor yazısında.
Haklıymış!
Bu filmi seyretmeme, lise hocamı hatırlamama ve bu yazıyı yazmama sebep olduğu için sonsuz teşekkürler!
Bir de caz müziği dinlemeyi özlediğimi fark etmeme sebep olduğu için teşekkürler!
0 Comments