Memurun ölümü – Anton Çehov
Ratip İvan Dimitriç Çerviakov, bir gece ikinci sıra koltuklardan birine oturmuş, dürbünüyle ”Kornevil Çanları’nı izliyordu. Çerviakov izliyor ve mutluluğun doruklarına ulaştığını duyumsuyordu. Derken birden bire…...
öykü
-
-
Yazma üzerine – Ernest Hemingway
”Gerçekten iyi bir yazını kaç kez okursanız okuyun, nasıl yaratıldığını anlayamazsınız. Çünkü tüm muhteşem yazınlarda bir gizem vardır ve bu gizem açımlanmaz. Süreklidir ve her...
-
Bilinmeyen bir kadının mektubu – Stefan Zweıg
”Sadece yalnız çocuklar bütün tutkularını derli toplu tutabilirler” Bu kitabı elime aldım ve bitirmeden bırakamadım. Sanki dünya durdu ve her şey anlamını yitirdi. Her kelimesini...
-
Öyküyü okumak – Feyza Hepçilingirler
”Öykü hep zor kalacak” cümlesiyle başlayan ve öykü okumanın neden zor olduğunu anlatan bir kitap. ”Türkiye’de okumak zordur. Edebiyat yapıtı okumak daha zordur. Öykü okumak...
-
Apartman – Sabahattin Ali
Sivri damın üzerinde, keskin bir koku dağıtan yaş tahtalara keseri vuruyor, bir taraftan batıya doğru inmeye başlayan güneşi gözlüyordu. Ağustosun sonuna yaklaştıkları için mal sahibi...
-
Bir delinin anı defteri- Palto- Burun – Gogol
”İnsanoğlu öyle şaşılası bir yaratıktır ki, sahip olduğu özellikleri bir çırpıda sayıp, dökmek imkansızdır. Durup incelemeye kalkıştığınızda da, hiç durmadan yeni özellikler bulursunuz ve bu...
-
Giden bir kedinin ardından- Ferit Edgü
”Geleceğini biliyordum. Er geç. Ama mutlaka. Bekliyordum. Beklemeden bekliyordum. Belli etmeden. Kendime bile belli etmeden” Ben ne zaman kelimeler arasında ya da hayattaki olaylar ve...
-
Samimi olmak- Dostoyevski, Heine ve Ben :)
Bu sabah Dostoyevski’nin ”Yeraltından notlar”ını okurken, karşıma çıkan şu soru bende tokat etkisi yarattı: ”İnsan kendi kendine karşı tamamıyla samimi olabilir mi?” Derin bir nefes...
-
Kayıp- Davıd Konstantın
Kimse fark etmedi. Anlaşılan hiç etmiyorlar. Etseler de yanlış anlıyorlar. Hani ani duraklamalar vardır- bir sessizlik, bir boşluk- ve sonra birisi çıkıp şöyle der: Melaike...
-
Başka bir ülkede- Davıd Constantıne
”Dünyanın beni unuttuğunu hissedinceye kadar sessizce oturdum” İnsanın yüreğini de, ruhunu da yoran öyküler… Zengin bir dil, ama ritmi ağır ve yoğun. Ele alınan konulardan ziyade, kahramanların iç dünyasında olup bitenleri...
