Bu da arkadaşlarımla kendi aramızda düzenlediğimiz sergiden bir kare…
Solda, ”Hapsedilmiş Ruh” adlı kara kalem çalışmam 🙂
Ben, güzel güzel gülümseyen hocamın yanında pek ciddi bir tavır takınmışım 🙂 🙂
Acemilik işte… Ne de olsa ilk defa bir resim sergisinin parçası oluyorum, ya da olmuş gibi yapıyorum 🙂
Ben kendimi bildim bileli bana hikayesini anlatan veya hikayesini yazmaya davet eden resimleri sevnişimdir…
Etkilendiğim resmim hikayesini beş dakikada yazabilirim. Gördüğüm ve bana hissettirdiğini yazarım tabii ki…
Mesela çizdiğim bu kara kalemin fotoğrafını görür görmez hikayesini kafamda yazmıştım. Yazınca da çizmek çok zevkli olmuştu…
Şimdilik başkaları tarafından çizilen resimlere bakarak ve etkilenerek resim yapmayı öğreniyorum…
İnşallah en yakın zamanda kendi hikayelerimin, hatta kendi kitaplarımın kapaklarını çizerim 🙂 🙂 🙂
Hayal bu ya… Olur mu olur…
İnsan hayal ettiği sürece ve onların peşinde koştuğu sürece mutluluğu yakalama şansı buluyor bence…
0 Comments