Kimlikte Nurşen – Şermin Yaşar
Bu yıl kırk yaşımı tamamlayacağım ve hayatımın neredeyse tamamını kendi ismimden korkarak, kaçarak geçirdim. Çocukluğuma dair hayal meyal hatırladığım, ölünce bile unutacağıma ihtimal vermediğim, artık...
Sevdiğim Öyküler
Most Viewed
Temiz ve aydınlık bir yer- Ernest Hemingway
Geç olmuştu ve kafede, ağaç yapraklarının elektrik ışığındaki gölgesi altında oturan yaşlı adam hariç hiç kimse kalmamıştı. Gündüzleri sokak toz içinde olur, ama geceleri çiğ...
Parasız yatılı – Füruzan
”Sen çıkınca işin bitip gene yürüyerek iner, Mısır Çarşısı’ndaki beğendiğimiz börekçi var ya, kanarya kuşları olan, orda da öğle yemeğimizi yeriz. N’olacak kırk yılda bir...
Karanfiller ve domates suyu – Sait Faik
Küçük bir çam ormanı. Vakit sabah. Arı, sinek, kuş sesi. Bir siyah gözlükten görülen yerde ve ağaçlarda güneş parçaları. Sonra uzak, göğün kendi renginden biraz...
Sülük üzerine notlar- Bukowski
Sülük; denizde ya da tatlı suda yaşayan, kan emici, halkalı solucan; yapışkan, sırnaşık (kimse) Sülük bir bakma bizden çok üstün bir varlıktır. Bizi nerede ve...
Geveze Yürek – Edgar Allan Poe
Doğru! Sinirliydim- çok, pek çok, korkunç derecede sinirliydim. Hala da öyleyim. Ama deli olduğumu nereden çıkarıyorsunuz? Hastalık, duyularımı keskinleştirmişti- yıkmış, yok etmiş değildi onları- körleştirmiş...
Bana dokunmasından nefret ediyorum- Zeynep Ankara
Hoş bir tanışmaydı. Tokalaşırken, ellerimizi bir elektrik akımı kavramıştı sanki. Konuşmayı uzatmak için, konudan konuya atlıyorduk. Aradaki kısa sessizlikler, ne iyi oldu da birbirimizi bulduk...
Ayran- Sabahattin Ali
Köyden istasyona giden yol, eriyen karlarla diz boyu çamurdu. İki mızrak boyu yükselen güneş, tarlaları hala örten karların üzerinde pırıltılarla ve göz kamaştırarak yanıyor, fakat...
Ölüler – Ferit Edgü
Ölülerle doldu evimiz. Misafirliğe gidiyor gibi, çat kapı bize geliyorlar. Bazen hoşbeşten, eski günleri andıktan sonra bir köşe bulup yerleşiyorlar. Bir şey yiyip içtikleri olmadığı...
Kayıp- Davıd Konstantın
Kimse fark etmedi. Anlaşılan hiç etmiyorlar. Etseler de yanlış anlıyorlar. Hani ani duraklamalar vardır- bir sessizlik, bir boşluk- ve sonra birisi çıkıp şöyle der: Melaike...
