Korkunç bir gece – Çehov
İvan Petroviç Panihidin sarardı. Lambanın fitilini kıstı, heyecanlı bir sesle anlatmaya başladı… ”1883 yılı Noel gecesi, şimdi rahmetli olan bir arkadaşımın evinde geç vakte kadar...
Sevdiğim Öyküler
-
-
Gölgemin gölgesi – Osman Şahin
Çiçekler bütün güçleriyle açmışlar, güneşin tadını haykırıyorlar. Çıldırtıcı kokuları anılarımı uyarıyor. Beni bu denli baştan çıkaran hoş kokular, ufacık arılara neler yapmaz? Çiçek sofrasına dalmış...
-
Naclye’nin yarim kalan aşkı – Nilgün Erdem
Kayaların üstüne denizin karşısına oturmuş, başı ellerinin arasında derin derin düşüncelere dalmıştı yine… Her zaman olduğu gibi, karşı kıyıdan gelen rüzgarlarda memleketinin kokusunu duymaya çalışıyordu....
-
Temiz ve aydınlık bir yer- Ernest Hemingway
Geç olmuştu ve kafede, ağaç yapraklarının elektrik ışığındaki gölgesi altında oturan yaşlı adam hariç hiç kimse kalmamıştı. Gündüzleri sokak toz içinde olur, ama geceleri çiğ...
-
Kazanan Bilet – Anton Çehov
Orta halli, ailesini senede bin ikiyüz rubleyle geçindiren ve halinden çok hoşnut olan İvan Dimitriç akşam yemeğinden sonra kanepeye oturmuş gazete okuyordu. Karısı masayı temizleyerek,...
-
Yazlıkçılar – Anton Çehov
Yeni evli çift köy istasyonun peronunda yukarı aşağı geziniyordu. Erkek kolunu karısının beline dolamış, kadın kocasına sokulmuştu. İkisi de mutluydu. Ay bulutların arasında onlara bakarak...
-
Kızgınlığın örttüğü yara – Gönül Ocak
Odadan iniltili sesler geliyor yine. Yatağın içinde tek kolumun üstüne doğrulup bekledim. Kulağım karşı odadaki tekrarlayan seslerde. Deliksiz uyumuş olmanın pişmanlığı ve kızgınlığıyla kalktım. O...
-
Memurun ölümü – Anton Çehov
Ratip İvan Dimitriç Çerviakov, bir gece ikinci sıra koltuklardan birine oturmuş, dürbünüyle ”Kornevil Çanları’nı izliyordu. Çerviakov izliyor ve mutluluğun doruklarına ulaştığını duyumsuyordu. Derken birden bire…...
-
Sinağrit Baba – Sait Faik Abasıyanık
”Cehennem Nişanı”nda beş sandaldık. Güzel bir ocak akşamı. Hava lodos. Denize kırmızı rengin türlüsü yayılmış. Çok kaynamış ıhlamur rengindeki yayvan, geniş, ölü dalgalar. Sandallar ağır...
-
Kayıp- Davıd Konstantın
Kimse fark etmedi. Anlaşılan hiç etmiyorlar. Etseler de yanlış anlıyorlar. Hani ani duraklamalar vardır- bir sessizlik, bir boşluk- ve sonra birisi çıkıp şöyle der: Melaike...
