Ölüler – Ferit Edgü
Ölülerle doldu evimiz. Misafirliğe gidiyor gibi, çat kapı bize geliyorlar. Bazen hoşbeşten, eski günleri andıktan sonra bir köşe bulup yerleşiyorlar. Bir şey yiyip içtikleri olmadığı...
Sevdiğim Öyküler
-
-
Temiz ve aydınlık bir yer- Ernest Hemingway
Geç olmuştu ve kafede, ağaç yapraklarının elektrik ışığındaki gölgesi altında oturan yaşlı adam hariç hiç kimse kalmamıştı. Gündüzleri sokak toz içinde olur, ama geceleri çiğ...
-
Edna’ nın bahçesi – Hilde Hagerup
Şehir, Edna’nın evinin arkasında büyümüştü ve o farkına bile varmamıştı. Her gün bahçesinde çiçeklerine bakmış; sebzelerini, biberlerini, domateslerini sulamış; kuşları beslemiş, sincapları kovalamış ve çitin...
-
Bana dokunmasından nefret ediyorum- Zeynep Ankara
Hoş bir tanışmaydı. Tokalaşırken, ellerimizi bir elektrik akımı kavramıştı sanki. Konuşmayı uzatmak için, konudan konuya atlıyorduk. Aradaki kısa sessizlikler, ne iyi oldu da birbirimizi bulduk...
-
Apartman – Sabahattin Ali
Sivri damın üzerinde, keskin bir koku dağıtan yaş tahtalara keseri vuruyor, bir taraftan batıya doğru inmeye başlayan güneşi gözlüyordu. Ağustosun sonuna yaklaştıkları için mal sahibi...
-
Sessiz Ali – Erendiz Atasü
Ali gülümsemesini unutmuştu. Nişanlanmasından bir hafta sonra başladı bu düşünceli hali. İlk günler öyle sevinçliydi ki… Kuş olup uçası geliyordu. Nedense çabuk koptu kanatları. Neşesi...
-
Naclye’nin yarim kalan aşkı – Nilgün Erdem
Kayaların üstüne denizin karşısına oturmuş, başı ellerinin arasında derin derin düşüncelere dalmıştı yine… Her zaman olduğu gibi, karşı kıyıdan gelen rüzgarlarda memleketinin kokusunu duymaya çalışıyordu....
-
Unutulmuş düşler – Stefan Zweıg
Denize nazır köşk. Ağaçlarla kaplı sakin yollar, ciğerlere dolan yoğun tuzlu deniz havası, portakal ağaçları arasında gezinen hafif bir meltem, ara sıra sanki itinalı parmakların...
-
Sülük üzerine notlar- Bukowski
Sülük; denizde ya da tatlı suda yaşayan, kan emici, halkalı solucan; yapışkan, sırnaşık (kimse) Sülük bir bakma bizden çok üstün bir varlıktır. Bizi nerede ve...
-
İlkokula gidiyorum- Osman Şahin
Beş yaşındaydım. Babam, İbrahim ağabeyimi, ilkokula yazdırmıştı. Yazdırırken, öğretmene, “İbrahim’in yanısıra Osman’ı da katıverelim. İki kardeş birlikte gitsinler gelsinler okula. Aynı alfabeden öğrensinler. Evde kalabalık...
