Seni sevmek çok kolaydı 🙂
Daha doğmadan her hücremde birazcık sen vardın çünkü. Gözümü ilk ve her açtığımda hep yanımdaydın.
Canım acıdığında, kalbim kırıldığında, tökezleyip yerlere yapıştığımda ilk ve sadece sen elini uzattın.
Başarısız olduğumda, umutlarımı yitirdiğimde bir tek sen bulutları dağıtıp, beni gülümsetebildin.
Sessizliği sevmeyi, konuşmadan her şeyi hissedip anlamayı, bakmadan görmeyi, ama en çok da yorulmadan üretmeyi, koşarak yaşamayı sen öğrettin bana 🙂
Her başarımda yanımda oldun. Hep daha fazlasını yapmam için destekledin.
Daha doğru dürüst konuşmayı bilmezken, sen bana kitapları sevdirdin.
Çünkü masal değil, Nazım Hikmet’in şiirlerini okurdun beni uyuturken.
İncecik bir şiir kitabı ne çok pencere açtı dünyamda. Açmaya da devem ediyor 🙂
Bilgiye açlığım, kitap okuma doyumsuzluğum ve yazdıkça yazma sabırsızlığım hep senin yüzünden 🙂
İlk şiiri sana yazdım. İlkokuldaki anneler günü gösterisinde onu okurken, heyecandan bayılmamın da sebebi sensin 🙂
Yaptığım her şeyi sana beğendirmeye çalıştım. Hala da öyle.
Teşekkür ederim annem! Bana öğrettiğin ve öğretmeye devam ettiğin her şey için teşekkürler!
Sen, Tanrının bana verdiği en güzel hediyesin! İyi ki benim annem oldun!
Şimdi yanımda olmasan da, sevgini hala hissediyorum.
Çünkü senin sevgini hissetmek, seni sevmek kadar kolaydı her zaman benim için 🙂
Anneler günün kutlu olsun annem!
0 Comments