”Ölüler, kapınızı çalıyorum.
Açın, ebediyen yaşayacağım yeri
süpürmeye geliyorum…”
Oyun sırasında söylenen şarkıdaki bu satırlar, mübadele döneminde Smyrna’da hayatta kalma mücadelesi veren iki kadının kaderini özetliyor aslında…
Birisi gitmek için çırpınsa da, diğeri kalmak için diretse de; savaşın onlara dayattığı gerçeklere boyun eğip, kaderlerini birleştiriyorlar.
Çünkü savaşın yarattığı o korkunç gürültüde, her şeyi yok edip, yerle bir ettiği bir yerde, seslerini duyuramayacaklarını anlıyorlar 🙁
Savaş zamanında herkes yalnızdır. Her şey ayan beyan ve çırılçıplaktır. Savaş zamanında aşkların kaderi de ölümdür 🙁
Yeşim Gül ve Ebru Aytürk Evren’in oyunculuğuna hayran kaldım 🙂
Oyunda kullanılan şarkılar ve onların muhteşem oyunculuğu, metindeki boşlukları kapatıyor.
Yani konu çok güzel, ama anlatımda bazı boşluklar var gibi.
Ya da oyunculuk metnin önüne geçti belki de…
”Ah, sevgili hayat, sevgili hayat…”
Her şey arkamızdan gelmesine rağmen,gerçeklerden kaçmayı tercih ediyoruz.
Unutmak istiyoruz. Zamanla her şey geçer zannediyoruz…
Ama kaçmak, gitmek mümkün mi acaba 🙂
Seyredin derim…
0 Comments