Adalete çok önem veren bir sultanın, daima iyi olduğu yürüyüşünden bile anlaşılan bir veziri varmış 🙂
Onun bu halini kıskanan kişilerin sayısı günden güne artıyormuş…
Bir de her akşam, en dipteki odasına kapanıp, nelerle uğraştığı belli değilmiş 🙁
Sarayda onun bir şeyler gizlediği söylentileri yayılmaya başlamış. Hatta Sultana onun başka bir ülkenin casusu olduğunu bile söylemişler.
”Boşuna odasına kapanmıyor” diyen kişi sayısı günden güne artmaya başlamış.
Sultan da bu söylentilerden huzursuz olmuş ve gerçeği öğrenmek için bir gün aniden o odaya girmiş…
Kapıyı sonuna kadar açmışlar, ama odada kimseyi bulamamışlar. Sadece duvarda, her tarafı delinmiş, yamalarla dolu bir iş elbisesi asılıymış. Yanında da yıpranmış çizmeler duruyormuş.
Sultan şaşırıp, vezire sormuş:” Sen burada ne yapıyorsun? Bu eski ve çürük pılı pırtıyla ne işin var?”
Vezir, ”Ben buraya bu iş elbisesine ve çizmelere bakmak için geliyorum. Bir zamanlar ben onlarla sana gelmiştim. Ben nereden geldiğimi hatırlıyorum ve o günlerdeki durumumu şimdiki halimle karşılaştırıyorum. Gülüyorum, seviniyorum ve hayat bana daha güzel görünüyor” demiş.
0 Comments