Sen yalnızsın.
İlkbahar tam karşında.
Sana gülümsüyor.
Dudaklarını yanaklarında hissediyorsun.
Çaresizsin.
Kalkamıyorsun.
Hataların seni yatağa bağlıyor.
Geçmiş cezalandırıyor.
Umutların da terkediyor.
Yürüyemiyorsun.
İlkbahar tam karşında.
Nefes nefese bir çocuk geliyor…
Sana çiçek veriyor.
Şaşırmış elini uzatıyorsun.
Ağlıyorsun…
Çocuk, korkup kaçıyor.
Sen yalnızsın.
Ve hasta…
Elindeki çiçekler gülümsüyor.
İlkbahar tam karşında…
0 Comments