Annem…


0

Geçer dediler… Geçmedi 🙁

Alışırsın dediler… Benim için imkansız olduğunu hesaba katmadılar 🙁

Sen hastasın…

Onunla bağımlılıkla bağlılık arasındaki ince çizgide sıkışıp, kalmışsın dediler…

O geri gelmeyecek! Böyle olması gerekiyordu. Unut, gitsin! Kendi hayatını yaşa dediler…

Sensiz değil yaşamanın, nefes bile almanın ne kadar zor olduğunu anlamak istemediler.

Herkes konuştukça, konuştu…

Bense derdimi anlatmaktan vazgeçtim 🙁 Sustum…

Ben sustukça, onlar konuştular…

Arada senden sevgiyle bahsettiler… Bazen de kötülediler…

Senin hatalarını gözlerimin içine sokmaya çalıştılar!

Senden kalan her şeyi yok etmek için ellerinden geleni yaptılar 🙁

Yetmedi…

Yaptıklarını, yaşamadan yaşattıklarını, yoktan var ettiklerini, uğruna ömrünü tükettiklerine burun kıvırıp, küçümsediler…

Çünkü sen yaşarken, o kocaman yüreğinden fışkıran sevginin altında ezilmişlerdi. Senin gibi sevemedikleri için, seni kıskanmışlardı…

Oysa ben hep çok şanslı olduğumu bildim 🙂 Hiç kimsenin beni, senin sevdiği kadar sevemeyeceğini de 🙂 🙂 🙂

Yaptığın, yaşattığın hiçbir şeyi unutmadım! Asla da unutmayacağım!

Bence anneler ölmez! Ölseler bile, annelik yapmaya devam edeler!

Anneler günün kutlu olsun annem!

Seni o kadar çok özledim ki, anlatamam…

En çok da kokunu ve küçücük ellerini 🙁

Seni seviyorum annem!

 

 

 


Like it? Share with your friends!

0
Meliha Doğu

0 Comments

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir