Seni sevmeyi öğrendim! Gerçekten!
Yavaş yavaş öğrendim.
Ama inan ki çok zor oldu 🙁
Varlığını keşfettiğimde çok korktum.
Kaçıp, saklanmak istedim, olmadı.
Direndim, savaştım olmadı.
Diz çöküp saatlerce, günlerce yalvardım… Olmadı.
Ve sonunda seni sevmekten başka çarem olmadığını anladım.
Seninle o kadar çok karşılaştım ki…
Beklediğim ve beklemediğim mekanlarda, sevdiğim ve sevmediğim ortamlarda, sevdiğim ve sevmediğim hayatların son perdesinde 🙁
Sen bana hep gülümsedin…
Bazen uzaktan el salladın, bazen nefesini arkamda hissettim.
Bazen gözümün içine bakarak bir şeyler söylemek istedin.
Bazen de elini omzunda hissettim.
Senden nefret etmeyi çok istedim.
Hatta yakalayıp, bir yerlere kapatıp etkisiz hale getirmeyi.
Ama başaramadım…
Sen herkesten ve her şeyden daha güçlü olduğun için.
Her gelişinde benden bir şeyler alıp, gittin.
Sevdiklerimi… Hayallerimi… Umutlarımı…
Kaç kez pes edip, yaşamaktan vazgeçmek istedim.
Senden korkarak yaşamaktansa, bir an önce koşa koşa kavuşmayı tercih ettim.
Buna izin vermedin. Beni durdurdun…
Daha zamanımın gelmediğini gösterdin.
Her yolun kendi yolcusu vardı ve her yolcu önünde çizilen yolu tamamlamalıydı.
Herkes seni sevmem gerektiğini söyleyip durdu.
Bense karşı çıktım…
Beni korkutanı, sevdiklerimi benden alanı nasıl sevebilirim diye düşünüp durdum…
Ama seni sevmeyi öğrendim! Gerçekten!
Yavaş yavaş öğrendim…
Önce hayatımın bir parçası olduğunu kabullendim.
Sonra senin gelişlerini durduramayacağımı anladım.
Aslında beni üzmek istemediğini, yardım etmeye çalıştığını, sevdiğini hissettim.
Ve ben de seni sevmeye başladım.
Artık biliyorum ki, sen istediğin zaman geleceksin.
Bazı şeyler hep yarım kalacak.
Ayrılıklar hep olacak.
Ve yalnızlıktan korksam da, sana kavuşurken yalnız olacağım…
Sadece sen ve ben orada olacağız.
Ama güzel olsun kavuşmamız olur mu? Güzel!
Sen bana hep gülümsedin…
Ben de sana gülümsemek istiyorum.
Bunu başarmama yardım et, olur mu?!.
*****
Bu yazıyı 2007’de yazmıştım ve 2010 yılında çıkan kitabımda yer almıştı.
Kendime hatırlatmak ve yeniden okumak isteyenler için paylaşıyorum 🙂
0 Comments