Padişah ve köleleri :)

Bir gün padişah iki köle satın almış…

Kölelerden biri temiz yüzlü, inci dişli ve nefesi gül gibi kokarmış. Diğeri ise oldukça çirkin, dişleri çürümüş ve ağzı kokuyormuş.

Padişah, güzel yüzlü köleyi hamama göndermiş, diğerini de yanına çağırmış.

Kendisini çok beğendiğini, fakar arkadaşının onun hakkında çok kötü şeyler söylediğini belirtip, onun da arkadaşının kötü huylarını söylemesini istemiş.

Fakat köle arkadaşına toz kondurmamış ve hep onu öven sözler söylemiş.

Padişah ne yaptıysa bir türlü o köleye arkadaşı hakkında kötü bir söz söyletememiş:)

Daha sonra hamamdan dönen köleyi de sınamak için yanına çağırmış padişah.

‘’Sıhhatler olsun! Ne kadar da zarif olmuşsun! Keşke arkadaşının sayıp döktüğü kötü huyların da olmasaydı’’ demiş.

Bunun üzerine köle kızıp, köpürmüş ve arkadaşı hakkında kötü şeyler sayıp, dökmeye başlamış.

Padişah onu susturmuş:’’ Yeter artık! İkinizin de özünü, aslını anladım. Onun ağızı kokuyor, senin ise için kokmuş! Bundan sonra sen o doğru sözlü ve güzel huylu kölenin emrindesin’’ diye eklemiş 🙂