Bahar ayında verimli toprakların içinde iki tohum yan yana yatıyormuş…
Tohumlardan biri diğerine, ‘’Ben büyümek istiyorum. Köklerimi altımdaki toprağın derinlerine ve filizimi yeryüzüne göndermek istiyorum. Baharın müjdecisi tomurcuklarım açılsın istiyorum. Güneşin sıcağını yüzümde, sabahın tatlı dokunuşunu yapraklarımda hissetmek istiyorum!’’ demiş ve büyümeye başlamış 🙂
İkinci tohum ise, ‘’Ben korkuyorum 🙁 Köklerimi altımda yatan toprağın derinliklerine gönderirsem, karanlıkta beni neyin beklediğini bilemem. Üstümdeki toprağı zorlayıp yeryüzüne çıkmaya çalışsam, filizlerim zarar görebilir L:(Hem tomurcuklarım açmaya başladığında üzerinde salyangozlar gezip, onları yemeye kalkarsa 🙁 Ya tomurcuklarım açıp, çiçeğe dönüştüklerinde küçük bir çocuk beni koparıverirse? Yo, hayır. En iyisi burada kalıp, beklemek. Büyümek için belki de daha güvenli bir zaman bulabilirim’’ demiş ve beklemeye başlamış…
Birinci tohum köklerini toprağın derinliklerine, filizini yeryüzüne gönderirken, tomurcuk tomurcuk açmış. İkinci tohumu ise yumuşamış bahar toprağı eşeleyen bir tavuk bulmuş ve bir lokmada onu yutuvermiş 🙁
0 Comments