Genç ve hür iken, düşlerim sonsuz iken, dünyayı değiştirmek isterdim.
Yaşlanıp akıllanınca, dünyanın değşmeyeceğini anladım.
Ben de düşlerimi kısıtlayarak, sadece memleketimi değiştirmeye karar vetdim. Ama o da değişeceğe benzemiyordu.
İyice yaşlandığımda, artık son bir gayretle, sadece ailemi, kendime en yakın olanları değiştirmeyi denedim, ama maalesef bunu da kabul ettiremedim.
Şimdi ölüm döşeğindeyken birden fark ettim ki, önce yalnız kendimi değiştirseydim, onlara örnek olarak ailemi de değiştirebilirdim.
Onlardan alacağım cesaret ve ilhamla, memleketimi daha ileri götürebilirdim.
Kimbilir, belki dünyayı bile değiştirebilirdim…
0 Comments