Bir süre önce gazetede okmuştum…
Fransa’nın güneyindeki turistik bir restoranda, insan ilişkilerine zarar verdiği, restoran adabına aykırı olduğu gerekçesiyle cep telefonu kullanmak yasakmış.
Bu haber beni inanılmaz mutlu etmişti. ”Tam bana göre. Fransa’da yaşıyor olsaydım o restorandan hiç çıkmazdım” diye düşündüm ve daldım telefonsuz hayallere 🙂
Restoran sahibinin açıklamaları hayallerimi coşturdukça coşturdu. ”İnsanlar restoranlara daha çok konuşmak ve paylaşmak için gider. Üstelik burada son derece güzel bir manzara var”.
Adamın söylediklerini alkışlamamak elde değil. Etrafımıza, birbirimizin yüzene bakmayı unuttuk. Varsa yoksa Instagram, Facebook, vs…
Kim neler paylaşmış, neler yazmış, kim kimi ne kadar beğenmiş; neden beğnmiş, neden beğenmemiş 🙂
Sanki annelerimizin karnından elimizde telefonla doğduk. Onsuz nefes alamıyoruz. Bir yerde unutursak veya kaybedersek hayatımız felç oluyor. Hatta hayata küsüyoruz 🙁
Değil cep telefonu, ev telefonlarımızın bile olmadığı günleri hepimiz çok çabuk unuttuk. İnsan ilişkilerinin daha sıcak olduğu ve insanların daha kolay mutlu olduğu günler.
O yüzden o günleri hatırlayan ve bir anlamda yaşatmaya çalışan bu restoran sahibini herkes öğrenmeli ve örnek almalı bence 🙂
Bu arada restoranda sadece yerel ürünler kullanılarak yemek yapılıyormuş. Artı restoranda kola, mayonez ve ketçap da yasakmış.
Harika bir şey! Telefon köleliğinden kurtulmaya, sağlıklı beslenmeye ve insanı paylaşımları arttırmaya teşvik eden bir işletme 🙂
Oysa bizim kitle iletişim araçlarına baktığımızda, her gün binlerce kez yayınlanan ve bangır bangır her evde koka kola içilmesi gerektiği vurgulanıyor 🙁
Kutu kutu kola iç, tabak tabak pilav ye, sonra da hastane koridorlarında yat kalk dercesine 🙁
Sahi bu reklamlardan şikayet edildiğini hiç duymadım. Bir ben miyim rahatsız olan.
Neyse ben hayallerime döneyim.
Ama hayal etmeye devam edebilmek için önce telefonumu kapatmalıyım 🙂
Ara sıra siz de kapatın. Hatta bazen dışarı çıkarken yanınıza bile almayın. Çok iyi geliyor 🙂
Ben şahsen kendimi hafiflemiş ve özgür hissediyorum 🙂
0 Comments