“Bir tek kişiyi yüreğine alıp, diğer herkesi silene güven olmaz” cümlesi, aşkın bencilliğini çok güzel bir şekilde dile getirmiş ?
Evet, aşk…
İnsanı çarpan, uçuran, mutlulukların en güzelini yaşatan, ama sonra da dağıtan; kırıp, döken ve bazen de hiç gelmemiş gibi ortadan kaybolabilen aşk ?
Sevgi ise beklemektir, kendinden vazgeçmektir, savaşmaktır; imkansızlıkları ve engelleri yok sayarak, yoktan var etmektir. Ve en önemlisi de ne olursa olsun sabredip, gidememektir ?
İşte bu aşk- sevgi denklemi çok güzel bir şekilde anlatılmış filmde.
Hüzünlendiren, düşündüren ve ağlatmaktan ziyade, buruk da olsa gülümseten bir hikaye…
İyi bir oyunculuk söz konusu. Özellikle de Hakan karakterini canlandıran Engin Hepileri. O bir numara?
Ama Özge Bırak’ın canlandırdığı Yasemin karakterinin yüreğinde olup bitenleri, gözlerinden okuyarak; sevginin ne kadar kıymetli bir şey olduğunu hissetmek bi harika?
Beni en çok etkileyen sahne: Hakan’ın Yasemin’e, “Ben seni unutmadan ölmek istemiyorum” diyerek ölme şeklini seçtiği sahne oldu.
Dans sahnesi muhteşemdi?
Filmde en çok etkilendiğim cümle ise:” Bazen tek bir sesi duyabilmek için, bütün sesleri susturmak gerekir…”
Seyretmeye ve sonra da üzerine oturup, düşünmeye değer bir film.
En azından, “Ben acaba böyle sevebilir miyim?” sorusunun cevabını düşünmeye itiyor insanı ?
0 Comments