Beyoğlu Sineması

Eskiden ne çok şey ifade ederdi benim için…

Üniversite yılları, öğrenci flörtleri, şiir sohbetleri 🙂

Denkleştirilen harçlıklarla her hafta arkadaşlarla film seyredilen tek salon bile diyebilirim. Hele hele paramız çay, kahve içmeye ve tost yemeye de yeterse, bizden mutlusu yoktu 🙂

O kafedeki sohbetlerin tadı bir başkaydı. Film öncesi ve sonrası yapılan yorumlar, eleştiriler. O çok bilinen birbirine hava atma, etkileme ve eğlendirme halleri 🙂

Bazen de film seyretmeye yetişmeyen harçlıklar, sadece çay içmek için yeterdi. Beş kişi giderdik, ama sadece 2-3 kişi çay içerdi. Yani kısacası her türlü buluşmalar Beyoğlu sinemasında yapılırdı. Aşklar hep orada başlardı, ama asla orada bitmezdi.

Bir de o dönemde orada düzenlenen şiir gecelerini sabırsızlıkla beklerdik. Gidebilmek için bin bir takla atar, yer kapmak için de neler neler yapardık 🙂

Ne güzel günlerdi. Sonra olanlar oldu…

Mezun olduk. Hayat bizi farklı farklı yerlere savurdu. Zaman su gibi akıp, gitti. Büyüyoruz, yaş alıyoruz derken, yaşlanmaya başladık.

Hayat değişti, biz değiştik. Etrafımızda her şey, ama her şey değişti.

Beyoğlu sinemasının ve kafenin sahipleri de muhtemelen defalarca değişti. Ama salondaki koltuklar hiç değişmedi.

Yılların yorgunluğu, havasızlığı ve pisliği onu nadir hatırlanan ve istemeye istemeye gidilen bir yere çevirdi 🙁

Ben de artık sadece mecburiyetten gidebiliyorum. Başka yerde seyretme şansım olmayan, çok ama çok seyretmek istediğim bir film için, resmen burun kıvıra kıvıra gidiyorum.

Çünkü orada seyrettiğim her film çıkışında mide bulantısı başlıyor. Sonra da bütün alerjilerin ayaklanıyor.

Öyle ağır bir hava var ki. İdrar, pas, sigara… Ne isterseniz var. Yani orada film seyretmek benim için tam bir işkence artık 🙁

Zaten ne zaman gitsem, salonda en fazla on kişi oluyor. Kafe ise bomboş.

Nostalji olsun diye bile oturup, bir şeyler içemiyorum. Hemen kendimi dışarı atıyorum 🙁

Bazen olmayan paramla orayı satın aldığımı hayal ediyorum 🙂

Hayal bu ya. Her şeyi değiştiriyorum. Temizliyorum. Renklendirip, güzelleştiriyorum.  Girişe,”Üniversite öğrencileri için bedava sinema” diye yazıyorum. Sonra da kafenin bir köşesine oturup, onları seyrediyorum 🙂