Bu başlık okuduğum son kitaptan bir alıntıdır. Benim olduğunu var saydığım bir çalıntıdır 🙂
Çünkü benim hayatımdaki en büyük aşkımı özetleyen bir cümledir aynı zamanda.
Hiç kimse bilmez ama Edebiyat aynı zamanda benim kadrolu Psikiyatristimdir.
Hayatta kalmamı sağlayan ilacım, nefesim, her şeyim.
Sadece onun koynunda mutlu olduğumu da itiraf edersem, abartmamış olurum 🙂
Kimse bilmez bunu. Çünkü bugüne kadar hep gizli ve kaçamak bir aşk yaşadık. Dolayısıyla paylaştığımız bir çok şey de gizli kaldı.
Ama hayatımın en zor dönemlerinde sadece o yanımda oldu. Özellikle de son yıllarda.
En büyük travmalarımı onun yardımıyla atlattım. İpin ucunu kaçırmak ve vazgeçmek üzereyken bir tek o elini bana uzattı.
Beni olduğum gibi sarıp sarmaladı, nasıl devam etmem gerektiğini gösterdi ve mutluluktan havalara uçurdu.
Bugün yine onun sayesinde uçurumun kıyısından döndüm 🙁
Ama dönerken de bu deli aşkımı herkese ilan etmeye ve bundan sonra sadece onun için yaşamaya karar verdim.
Beni bitirmeye, üzmeye, ezmeye ve yok etmeye çalışan birilerine rağmen hayatta kalıp, mutlu olacağım.
Edebiyatla delirip, onları da delirteceğim 🙂
Artık onlar korksun benden. Deli gücünün neler yaratacağını kimse bilemez neticede 🙂
0 Comments