‘’Sürekli hesap verdiğimiz için birilerine hesaplarımız açık verir ha bire. İnsanın neyi, niçin yaptığını kendine veya birilerine açıklaması, kendi boyuna geçirdiği bir esaret halkasıdır’’ diyen yazara katılmamak mümkün değil 🙂
‘’Tekerleri aynı kadere dönen’’ Umay’la Gökhan’ın aşkını bize anlatırken de kendi içimize ayna tutarak, beyinlerimizdeki özürlerle yüzleşmeye davet ediyor.
Bunu yaparken de şu sorunun cevabını vermemizi istiyor: ‘’Uzun ama renksiz bir yaşam mı istersiniz, yoksa kısa ama renkli bir yaşam mı?’’
Ben bu sorunun cevabını verirken hem zorlandım, hem de zorlanmadım 🙂
Zorlanmadım çünkü içimdeki özürlerle hemen hemen her gün hesaplaşıyorum 🙂
Zorlandım çünkü ben de aşk söz konusu olunca bazı soruların sorulmasını ve sorunların iyileşmesini istemiyormuşçasına üzerlerini ince bir örtüyle kapatıyorum 🙁
Kim bilir belki de aşk söz konusu olunca acı çekmeyi tercih etmek normal geliyor birazcık da…
Ben bu kitabı en çok niye sevdim biliyor musunuz?
Üstün Dökmen iki özürlü gencin muhteşem aşk hikayesini anlatırken, okuyucuyu kelebeklerin eşsiz dünyasına götürdüğü için J
Evet kelebekler…
‘’Bu dünyada yerleri geniş, ama zamanları dar olan kelebekler’’ 🙂
Onlar ne yazık ki bize nazaran her şeyi çok çabuk öğrenmek ve yaşamak zorundadırlar. Çünkü ömürleri çok kısadır 🙁
Mutlaka, ama mutlaka okuyun derim 🙂 🙂 🙂
0 Comments