Aldatmak

Ben sana değil, kendime ihanet ettim…

Senin canını acıtmak isterken, kendimi öldürdüm 🙁

Hoş zaten sen bunu çoktan yapmıştın ya…

Yalnızlıktan boğuluyorum, nefes alamıyorum dedikçe, sen gerçeklerden kaçmayı tercih ettin.

Ben sana ulaşmaya çalışmaktan, mutsuz olduğumu  ve sevgiye ihtiyacım olduğunu anlatmaya çalışmaktan yoruldum. Beklemekten ise resmen bezdim 🙁

”Yanındayım ya işte! Allah, seni sevdiğimi biliyor. Sen inanmasan da, o biliyor” der, kestirip atardın.

Ben günlerce, aylarca, hatta yıllarca senin eve gelmeni beklerken, göz yaşları içinde hatayı kendimde ararken, görmek istemediğim gerçekler yüksek sesle konuşuyordu.

Onları susturmak için olmadık bahaneler ve hikayeler uyduruyordum seni haklı çıkarabilmek için 🙁

Bir damlacık yüreğimi ısıtabilmek ve üzerime çöken karanlığı dağıtabilmek uğruna senden ilgi dilendikçe dilendim…

Ağladım…Yalvardım…Sinir krizleri geçirirken seni aldatmakla tehdit ettim. Hatta bunu çoktan hak ettiğini bile yüzüne haykırdım.

Sen kafanı kuma gömmeye devam ettin…

Sabrımın taşmayacağını ve seni aldatamayacağıma emin bir şekilde, beni yalnızlığa ve sevgisizliğe mahküm etmeye devam ettin.

Yüreğimi o kadar çok kanattın ki… Sonunda seni aldattım 🙁

Sana değil de, kendime ihanet ettiğimi bile bile…

Beni diri diri mezara gömen, sevdiğim adamın yapamadığı şeyi yaptım… Son darbeyi indirerek, son noktayı koydum…