Bu kitabı bana Gezi parkında hediye etmişlerdi…
Çağın en modern kütuphanesini kurmuşlar ve insanlara kitap okumayı bulaştırmak için bedava kitap dağıtıyorlardı 🙂
Gelelim Kriton Dinçmen’in romanına…
Bir-iki saatte okunabilecek, akıcı bir dille yazılmış sarsıcı bir hikaye 🙁
Celal Beyin hikayesini okurken insan istemeden çocukluğuna geri dönüp, annesini babasını ve çevresini mercek altına alıyor.
Anneler ve babalar…
Bazen farkına varmadan ve istemeden, kendi egolarını tatmin ederken çocuklarına büyük zararlar verebiliyorlar 🙁
Tıpkı Celal beyin annesiyle babası gibi…
İki erkek çocuktan sonra, büyük bir mutlulukla kız çocuğu beklerken, büyük bir hayal kırıklığına uğruyorlar o dünyaya gelince.
Kendilerine göre de basit bir çözüm buluyorlar bu duruma 🙂
Okula başlayana kadar bir kız çocuğu gibi giydirip, yetiştirecekler ve Celile adını kullanacaklar; okula başladığında ise bir erkek çocuğu ve Celal ismiyle hayatına devam edecek.
Devam etmesine devam ediyor, ama bütün bunlar onun hayatını bir cehenneme çeviriyor…
64 yıllık yaşantısının nerdeyse 60 yılını diğer erkeklerin hissettiklerini yaşayabilmek için etrafındaki her şeye, herkese ve kendisine zarar vererek geçiriyor.
Hayatı boyunca Bethoven’in, ”Kader” ve ”Eroica” senfonisi ona eşlik ediyor…
Aseksüel hayatından sıkılıp, bir gün işine yaramayan organından kurtulurken ve her şeye nokta koyarken de Betthoven’in müziği ona eşlik ediyor 🙁
” Fırtına ve Beethoven sarmalanmış, acılar içinde geçen bir yaşamın, acılar içinde yaşanmış sonuna uygun bir ağıt yakıyorlardı…”
0 Comments