Cemile – Sultanmurat

Bu kitabı lise yıllarında okumuştum…
Hem çok beğendiğimi, hem de çok sıkıldığımı hatırlıyorum 🙂
Çünkü o zaman savaş yıllarında geçen hikayelerden sıkılıyordum 🙁
Yıllar sonra tekrar okuyunca farklı bir tad verdi bana…
Cengiz Aytmatov’un o masalımsı dili beni etkiledi, alıp taa çocukluğuma götürdü.
O yıllarda masalımsı aşkların daha sık yaşandığı için belki de 🙂
Bütün kayıplara, sıkıntılara ve yokluklara rağmen yaşanan aşklar…
Her şeye, herkese, töreye ve savaşa bile meydan okuyan aşklar 🙂
Cengiz Aytmatov kelimelerle çok güzel flört eden bir yazardır…
Ne anlatırsa anlatsın, etkilenmemek mümkün değildir 🙂
Bu kitabı okurken mesela sadece aşka aşık olmuyor insan; doğaya, türkülere ve atlara da aşık oluyor 🙂
Bütün bunlara bir de insan emeğinin yüceliğini, güzelliğini ve kıymetini de eklemeyi unutmamak gerekiyor…
” Ekmeğin hamuru terle yoğurulur. Ne var ki ekmeği yiyenler bunu bilmiyor…” diyor yazar. Ne kadar doğru 🙁
Okumadıysanız mutlaka okuyun 🙂
Okuduysanız da tekrar okuyun derim 🙂