TRT’den beri takip ettiğim, Türkçesine hayran olduğum; hayat felsefesini en az yaptığı programlar kadar sevdiğim Zahide Yetiş’in kitabını zevkle okudum 🙂
Herkese de tavsiye edebilirim…
Çünkü bu ilk kitabında bize hayatı, hayatımızı gerçek hikayelerle anlatıyor. Bizi bize anlatıyor…
Bize ve yaşadığımız hayatımıza ayna tutuyor 🙂
Aşklarımızı, evliliklerimizi, aldatmalarımızı, aldatılmamızı, boşanmalarımızı, çocukluğumuzu ve çocuklarımızı ; yani her türlü ilişkilerimize parmak basarak neleri, neden ve niçin yaptığımızı veya yapamadığımızı anlatıyor…
Yok, yok, o yumuşacık ses tonuyla kulağımıza fısıldıyor 🙂
Bana fısıldadıkları arasında en sevdiklerim şunlar :
*** Sevgi bazen ölüme giderken bile onu düşünmektir.
*** Sinirli anlarda yapabileceğiniz en büyük erden susabilmek.
***Kimi zaman haklı olmak yerine, mutlu olmayı seçin.
***Affetmek- Özgürlüktür.
***Mutluluğu bir başkasında, parada değil de kendi içimizde bulabilmek.
***Çocuk dünyalarımızı hayallerimizle büyütebilmek.
Evet, Zahide Yetiş doğruyu söylüyor 🙂 Hayat bize her an, her yerde bir şeyler fısıldıyor 🙂
O fısıltıları duymaya, üzerinde düşünmeye ve hayatımızı güzelleştirmeye ne dersiniz?
Yazımı yine onun sözleriyle noktalamak istiyorum :
”Hayatta asıl olan sevgi ve şefkattir. Gerisi ise teferruat…”
0 Comments