“Aşkın insana neler yapabileceğini tahmin bile edemezsin…” cümlesiyle başlayan bir roman…
Ve bu cümleyle daha ilk satırla sağlam kafayı karıştırmayı amaçlayan ve başaran da bir roman??
Fakaaat romanda aşktan pek eser yok desem yeridir ?
Ama Danıel Palmer sevmenin, sevdiğine inandırmanın ve ıspatlamanın bazen ne kadar zor olduğunu bize göstermek için en zor yolu seçtiğini söyleyebilirim ?
Çok iyi kurgulanmış, sık sık köşeye sıkıştıran, şaşırtan, baştan sona kadar kafa karıştıran, ürperten, derinden sarsan, ama sonunda birazcık gülümseten bir hikaye ?
Derinden sarsan derken…
Bir baba düşünün, kızının annesini ( eski karısını)öldürdüğü, kızının en yakın arkadaşı ile fantazilerle dolu ilişkisi olduğu; seks mesaj şebekesi ve çocuk pornosu şebekesi kurduğu suçlamalarıyla karşı karşıya kalır.
İşin içine uyuşturucu ve başka cinayetler de karışınca, bu babanın masum olduğunu ıspatlaması ne kadar zor olduğunu tahmin edersiniz ?
Yalnızlık ve imkansızlıkları içinde, masum olduğunu ispatlayan bu babanın hikayesinde, beni en çok etkileyen şey onun ne kadar ileri gidebileceği ayrıntısıydı ?
O ayrıntı beni bu kitabı bir nefeste okumamı sağladı ve baba sevgisinin ne kadar kıymetli bir şey olduğunu hatırlattı ??
Okuyun derim ??
0 Comments