İngeborg Bachmann’ın, ”Malina” adlı kitabından okumakla ilgili satırları olduğu gibi burada paylaşmak istiyorum.Okumayı seven herkes bu satırlarda kendinden bir şeyler bulacağından eminim…
”Kitaplar mı?Evet çok okurum, hep çok okudum.
En sevdiğim şey yere uzanıp okumaktır. Yatakta okumayı da severim. Her şeyden önce okuma eylemin kendisi önemli benim için. Beyaz kağıtta bir şeylerin yazılı olması, harfler, heceler, satırlar, insanlarla ilintisini kuramadığım o saptamalar, göstergeler, belirtmeler, insandan gelen anlatımların kalıbı içerisinde donup kalmış çılgınlık.
”İnanın bana, bir çılgınlıktır anlatım, bizim kendi çılgınlığımızdan kaynaklanan bir çılgınlık.
Sonra sayfaların çevrilmesi de önemli, bir sayfadan ötekine koşmak, kaçmak, çılgınca ve artık pıhtılaşmış bir akıntıyı yaratmış olanlarla suçu paylaşmak; sonra bir tümcenin bir öteki dizeye atlamasındaki sinsilik, yaşamın tek bir tümceyle güvence altına alınması, buna karşılık tümcelerin de yaşamda güvenceye kavuşmaları, evet bunlar da söz konusu.
Aslında kötü bir alışkanlıktır okumak, öteki bütün kötü alışkanlıkların yerini tutabilecek bir alışkanlıktır, delicesine bir yaşam biçimidir, insanı yiyip bitiren bir tutkudur.
Hayır uyuşturucu kullanmıyorum, kitapları kullanıyorum, aralarında özellikle yeğlediklerim de var doğal olarak, pek çok kitap da var ki bana yaramıyor, bazılarını yalnız öğleden önce, bazılarını da yalnız geceleri kullanıyorum, elimden hiç bırakmadığım kitaplar da var, evin içinde onlarla birlikte dolanıyorum, onları okuma odasından mutfağa götürüyorum, koridorda ayakta dururken onları okuyorum, nerede kaldığımı belli edecek bir işaret koymam, okurken dudaklarımı oynatmam.
İnsan hiç okumamalı, ya da gerçek anlamda okuyabilmeli.
Peki okunanlardan geriye kalan? diye soracaksınız, ama önemli olan, geriye bir şeylerin kalması değil ki. Yalnızca birkaç cümle, birkaç sözcük insanın kafasında yeniden uyanıyor, aradan yıllar geçse bile sesini duyuruyor…”
Ben bu satırlara bir şey eklemek istemiyorum. Söylenecek hem çok şey, hem de hiç bir şey olmamasına rağmen…
0 Comments