Sanat

Tolstoy’un sanat üzerine yazdığı yazılar arasında benim en sevdiğim yazısını sizinle paylaşmak istedim.

19 yüzılda yazılmış olmasına rağmen, bugün için de fazlasıyla geçeli bana göre 🙂

” Sanat bir zevk, bir teselli, bir eğlence değildir. Sanat, büyük bir meseledir…

İnsanın akla uygun düşüncesini duyguya aktaran, insan yaşamının bir unsurudur.

Çağımızda insanların ortak din anlayışı, kardeşlik düşüncesidir. Biz insanın iyilik ve mutluluğunun, insanların birliğinde yattığını biliyoruz.

Gerçek bilim, bu düşünceyi yaşama geçirmenin çeşitli yollarını göstermelidir. Sanat bu düşünceyi duyguya dönüştürmelidir.

Sanatın görevi çok büyüktür…

Bilimin yardım ettiği, dinin yol gösterdiği gerçek sanatın etkisiyle, bugün dış unsurlar- yani mahkemelerimiz, polisimiz, hayır kuruluşlarımız, fabrika denetimleri… v.s. yoluyla sağlanan, insanların huzurlu beraberliği, insanın özgür ve keyifli çalışmasıyla sağlanmalıdır.

Sanat, şiddetin bir tarafa bırakılmasını sağlamalıdır! Bunu başarabilen sanat, gerçek sanattır 🙂

Bugün şiddetin ve cezanın korkusundan uzak her şey insanın sosyal yaşamını mümkün kılar.

Bütün bunlara sanat yol açar. Sanat yoluyla insanlara; dini değerlere, anne-babalarına, çocuklarına, eşlerine, akrabalarına, tanımadıklarına ve başka milletten olanlara nasıl davranmaları gerektiği; kendilerinden yaşlılara, daha üstün olanlara, hasta olanlara, düşmanlarına ve hayvanlara nasıl davranmaları gerektiğini aşılanırsa ve bunu milyonlarca insanıyla nesiller, herhangi bir şiddet uygulamaksızın ve bu geleneklerin gücü sanat dışında hiçbir yolla sarsılmaksızın uyarlarsa, o zaman sanat yoluyla çağımızın din anlayışına uygun daha başka gelenek ve değerlere de yol açabilir.

Sanatın başarması gereken görev, insanlar arasında sadece toplumun en güzel fertlerinin ulaşabildiği kardeşlik ve sevgi duygularını, bütün insanlar için alışılmış bir duygu ve iç güdü haline getirmektir 🙂

Hayali koşullar altında kardeşlik ve sevgi duygularını uyandıran dini sanat, gündelik yaşamda benzer koşullar altında insanların aynı duyguları yaşaması için onları eğitip terbiye edecek.

Evrensel sanat, ayırımı ortadan kaldırıp en farklı insanları tek bir ortak duyguda birleştirerek, insanları birlik için eğitecek ve onlara akılla değil yaşamın kendisiyle, hayatın çizdiği sınırların ötesine varan evrensel birliğin mutluluğunu gösterecektir.

Çağımızda sanatın hedefi, doğruyu akıl sahasından, duygu sahasına getirmektir.

Bu doğru, insanların huzur ve mutluluğunun bir araya gelmelerine bağlı olduğu mevcut gücün hükümranlığın yerine, Tanrı’nın yani sevginin hükümranlığının yerleştirilmesi gerektiğidir 🙂

Biz hepimiz bunun insan yaşamının en yüksek gayesi olarak kabul etmeliyiz” 🙂 🙂 🙂