”Satranç”, Stefan Zweıg’ın ölümünden önce yazdığı ve psikolojik analiz yeteneğini sonuna kadar sergilediği bir kitap…
Hikaye bir yolcu gemisinde tesadüf eseri bir araya gelen ve ortak noktaları satranç olan üç kişi etrafında döner 🙂
Birinci kahraman sıradan bir satranç oyuncusudur. İkinci kahraman 25 yıllık bir dünya satranç şampiyonudur. Esas kahraman ise o güne kadar hiç gerçek bir rakiple oynamamış, mükemmel bir satranç oyuncusu, avukat Dr. B.
Dünya şampiyonunu yenecek kadar mükemmel bir oyuncu olma yeteneğini sıra dışı bir şekilde elde etmiştir Dr. B…
Nazilerin Avusturya işgalinden sonra tutuklanır.
Gestapo onu konuşturmak için sıra dışı bir yöntem kullanır 🙁
Zindana atıp, işkenceden geçirmek yerine; onu bir otel odasına, hiçliğin tam ortasına yerleştirir. Çünkü dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz 🙁
Öyle bir baskı ki, mahküm kendi düşüncelerinden boğulma noktasına gelince, kusmaktan yani konuşmaktan başka çaresi kalmaz.
Bizim esas kahramanımız kendi düşüncelerinden boğulmaktan kıl payı kurtulur. Kurtulur ama, o kurtuluş da onun entelektüel ölümüne sebep olur 🙁
Sorgulamalar sırasında, bir kitap çalar ve o kitapla hayata bağlanacağını zanneder. İlk başta öyle de olur…
150 şampiyonluk oyununu bir araya getiren bir kitaptır eline geçen.
Her gün o satranç partilerin birkaçını tekrar etmeye başlar. Hepsini ezberledikten sonra da kendisi yenilerini kurgulamaya başlar 🙂
Ama bunu yaparken de iki farklı kişilik de geliştirmek zorunda kalır 🙁
Bu da onu satranç zehirlenmesine götürür…
Yani hiçliğin içinde ruhsal dengesini yitirmenin eşiğine geldiği sırada, entelektüel ölümüne sebep olacak satrançla tanışır.
Yalnızlığın ve hiçliğin işkencesinden kurtulmaya çalışırken, zihnini zehirler 🙁
Güzel bir beyin jimnastiği yaptıran bu kitabı okuyun derim 🙂
0 Comments