Yazar, orta yaştaki Emilio Brentani’nin umutsuz ve hastalıklı aşkını bize anlatırken, çok güzel bir dille iç dünyasında olup bitenleri de aktarıyor.
Empati yapmamak elde değil…
Çünkü herkesin, bence özellikle de her erkeğin başına gelebilecek bir olay 🙂
Kolay, kısa süreli bir ilişki arayışıyla yaklaşıp, tanıştığı genç ve güzel Angiolina’ya, Emilio’nun söylediklerine ilk başta kızmamak elde değil 🙁
”Senden çok hoşlanıyorum, ama benim hayatımda ancak gönül eğlencesi olursun. Hayatımın başka öncelikleri var, Mesleğim, ailem, sanatım…”
Ama kısa bir süre sonra gençliğinden ve güzelliğinden büyülenip, aşk gözünü kör etmeye başlayınca ona acımaya başlıyoruz…
Çünkü genç kadının onun gözlerinin içine baka baka yalan söylemesine ve bir değil, bir kaç kişiyle aldatmasına rağmen ondan vazgeçemiyor 🙁
Acı çekmek pahasına da olsa, onunla birlikte olduğu zaman paylaştıklarından zevk alıyor ve ve hastalıklı bir şekilde onu sevmekten kendini alı koyamıyor.
Aslında hayalinde yarattığı sevgilisini seviyor. Onda olmasını istediği tüm özellikleri ekliyor ve sevildiğini de düşünerek, kendini kandırıyor.
Kendini kandırma oyunu elbette ki bir gün gerçekler duvarına tosluyor 🙁
Toslayınca da hayattaki en zor kabullenilebilen gerçekle yüzleşiyor : ÖLÜM
Emilio, ölüm gerçeği ile başa çıkmaya çalışırken, genç sevgilisi bankadan zimmetine para geçiren bir veznedarla kaçıyor…
Okurken zaman zaman sıkılsam da, sevdim 🙂
0 Comments